Die Wesrand AWB by Majuba
Die slag van Majuba is vanuit n militere oogpunt belangrik vandag net soveel soos dit was 137 jaar gelede maar die groot waarde van die slag le in wat dit vir ons as n volk vandag verteenwoordig. Dit is n deel van ons geskiedenis maar meer as dit, dit is n toonbeeld van ons strewe na vryheid en vrede. Gelee net oor die grens van die ou Transvaal le die berg, sigbaar aan die Natal kant en is dit n toonbeeld van wat vermag kan word as ons as n volk saam kan staan.
Die Wesrand AWB het reeds maande voor die tyd beplan vir die besoek en betaal en het n groot staan plek gekry. Dit was n goeie ding want met aankoms Vryday 23 Fberuarie 2018 was dit n mier nes van aktiewitiet, met volksgenote van reg oor die land. Volksgenote van heinde en vere.
Die naweek het begin met die gebruiklike braai en die kinders wat die berg bestyg het met fakels:
Die mooi van die aand was die feit dat die kinders van reg oor die land, as die toekoms van ons volk, saam die berg uit geklim het en soos kinders van ouds met fakels die nag lig verhelder het soos net n kind kan met die klank van avontuur op hulle stemme.
Die Saterdag, was die groot dag, met vertonings en opwinding. Met die skiet van Grietjie (die ou kamnon) tot die ruiters en die baie kulturele voorstellings wat mens laat snak na heinwee en trots op tradiese en herkoms.
Die atmosfeer was groot en die verwagting nog groter en ons was nie terleurgesteld nie. Met die vlag huising deur CVO skole en n dril span van Bastion akademie is die verigtinge begin. Dit laat mens trug dink aan skool vlag huisings van ouds. Almal saam soos een man, en een volk. Die manne wat diens gedoen het en krygers wat in die toekoms hulle pa’s sal bystaan het almal van reg oor die land is gevra on aan getree in gelid en dit was n gesig om te beleef:
Daarna was die gebruiklike bestryging van die berg, en die Wesrand het dit as een man in uniform gedoen. Trots om saam as, oud en jonk, die AWB Wesrand se naam hoog te hou:
Die hele naweek was n belwewnis en mens besef die stryd wat dit moet gewees het vir die krygers van die dag. Die klim en klouter en sweet van die proses dring deur. Wat hulle als moes deur maak om aan ons n toekoms en n herkoms kaans te kon bied begin in sink. Die bloed en sweet waarmee ons land uit die hand van die kaakies trug gevat is en hoe ons as n volk ontwikkel het word wakker binne mens.
Die trots van ons herkoms en die gedeelde strewe van alle volksgenote was waaroor die naweek gegaan het. Die besef dat ons toekoms vir ons le soos die berg en die pad na daai vryheid toe is – bo op die berg. Met moeite en deur saam te werk kom jy daar maar nie sonder stywe bene en n seer lyf nie.
Oor die loop van die naweek was daar geleentheid om met ander volkgenote te kom kuier en praat en nerens te hoef skuldig voel deur aantygings van die regeering van die dag want – dis ons land, dis ons taal, dis ons herkoms en dis ons toekoms. Ons is een – is die kreet waarmee die naweek op gesom kan word. Die terein self het baie gebied en die geskiedenis is baie sorgvuldig by mekaar gebring:
Die naweek was af gelsuit deur die gebruiklike sondag erediens en daar was aan ons as volk voorgehou Jesaja 7. Dit was die gepaste afsluiting van n wonderlike naweek propvol avontuur en leer. N naweek vol verwagting wat vervul is, deur kultuur en trots om AWB en Boer te wees. Trots op ons herkoms en trots op wie en wat ons is. Hoop vir die toekoms met die berg, wat sondag ogend swaar wolke op gehad het, is n simbool van hoe en waar ons as n volk kan saam staan, en bou aan n toekoms. Waar oud en jonk saam kan kyk na wat was en wat weer sal wees. Die Vierkleur sal weer wapper en ons volk vry wees.
Lank leef die boervolk en lank leef die AWB!